بررسی نقشه راه حکومت امویان با تکیه بر دشمن‌شناسی علوی

پیوند فکری تکفیری‌های داعش با حکومت امویان

ظهور جریان وهابیت و در پی آن پدیدار شدن پدیده‌های جدید فکری و سیاسی همانند طالبان، القاعده، القاعده فی بلاد الرافدین و داعش، مدعیان متفاوتی را در گفتمان دینی جهان اسلام رقم زد. رهاورد این جریان و گفتمان، ترویج نوع مشخصی از عقیده و باور دینی و رویۀ متفاوتی از عمل فقهی نسبت به مسلمانان دیگر است که برای غلبه بر دیگر جوامع مسلمان، به تکفیر مسلمانان دیگر پرداخت و تصویر جدیدی از خشونت معطوف به دیندار...

شاخص‌های شفافیت در حکومت اسلامی (با تأکید بر حکومت علوی)

یکی از مهم‌ترین تعهدات حکمرانی شایسته، تضمین حقوق بشر و شهروندی می‌باشد و در این جهت، «شفافیت» یکی از خصایص روشن حکمرانی شایسته است که می‌تواند به عنوان سازوکار مؤثر حامی حقوق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان، قدرت را به نقطه تراز مورد انتظار برساند و راهکاری ارزنده برای مبارزه با پدیده‌های شومی باشد مانند فساد‌های سیاسی و اقتصادی که از مهم‌ترین چالش‌های حقوقی و سیاسی هر جامعه‌ای می‌تو...

بررسی الگوهای نام‌گذاری مسلمانان از بعثت تا پایان حکومت امویان (با تکیه بر مردم مکه و مدینه)

حکومت علوی

حکومت در اصطلاح جدید سیاسی به معنای هیأتی است که مدیریت کشوری را در دست دارد. کارویژه­های اصلی حکومت وضع قوانین و اجرای آنهاست. «حکم» در نهج­البلاغه، هم به معنای «فرمان خدا» به کار رفته است، هم به معنای «قضاوت» و هم به معنای «حکومت و مدیریت اجرایی کشور». مفهوم حکومت در سیره و اندیشۀ امام علی علیه السلام «مدیریت و امانتداری و خدمت به خلق» است. امیرالمؤمنین علیه السلام برای زمامدار وظایف چندی قائ...

مبانی و شاخصه‌های حکومت علوی

چکیده حکومت تقریباً پنج‌سالۀ حضرت علی (ع)، نمونه‌ای ماندگار از نظام سیاسی اسلام و شیوۀ زمامداری مبتنی بر دین و عدالت و آزادی را به بشریت ارائه داد که می‌توان با بازکاوی بایسته و سنجیدۀ آن، رهیافت‌هایی مطلوب را برای مدیریت جامعه در دنیای کنونی به‌دست آورد و به‌کار بست. حکومت علوی بر مبانی و شاخصه‌های مهمی استوار بود که به‌رغم چالش‌های بسیار فراروی آن، هدف‌ها و مسئولیت‌های سترگی را نیز در آرمان خ...

روش‌های شناختی آسیب‌زا در تربیت، با تکیه بر معارف علوی

انسان برای دستیابی به تربیتی مناسب در راستای وصول به سعادت و کمال ابدی برای خود و دیگران، به روش‌های تربیتی همگام با زمان، مکان و موقعیّت موجود نیاز دارد. وی می‌تواند با بهره‌برداری از تجربة گذشتگان و منابع دینی و علمی به این روش‌ها دست یابد. در منابع روانشناسی و علوم تربیتی، از این روش‌ها بسیار سخن به میان آمده است، ولی این منابع کمتر به روش‌های تربیتی زیانبار و آسیب‌رسان توجّه و از آن یاد کرده‌...